Sen-Ben-Biz-Hepimiz, Kimiz biz?

Sen-Ben-Biz-Hepimiz, Kimiz biz?

Doğru toplumlarda insan önce kendi bireysel kimliğini, kişiliğini kazanmalı insani kimliğini oluşturmalı ki insan asıl kendisi olabilsin.

İnsanın toplumsal olabilmesi için öncelikle bireysel olarak kendi mantığını, düşünsel yeteneğini kazanması gerekmektedir.

İnsan, evrensel çağdaş insanın olması gereken bütün yönlerini ihtiyaçlarını, araştırıp öğrenip aydınlanarak kendi kimliğini oluşturur.

Kitle sözcüğünün asıl sürü yada kalabalıklar anlamına geldiğini şüphesiz ki hepimiz biliyoruz ama bunun asıl ne anlam içerdiğinin üzerinde durup düşünmüyoruz. Hepimize istemesek dahi oynayacağımız bir rol biçilmiş, başkalarının seçtiği sahnede elimize verilen replikleri papağan gibi tekrarlayıp hayatımız ve canımız pahasına rollerimizi oynuyoruz.

Şartlandırıldığımız birkaç söz, hamaset ve milliyetçilik, ezilmislik edebiyatı, dini dualar, bağnazlıklar yada devrimci bir kaç söylemle savaşıyoruz, savaştırılıyoruz, veya şu an olabilirligi kesinlikle mümkün olmayan sloganların peşinde sürükleniyoruz.

Bir yanımız kozmik, kusursuz toplum hayalleri kurarken bir yanımız zikirler çekip cennet ve hurilerin hayalini kuruyor. Hiç bir zaman düşüncelerimizi, ideallerimizi, yaşadığımız bugünümüzün gerçekleriyle hatta kendimizle yaşantımızla bile barıştıramıyor yüzleştiremiyoruz.

Aktif, somut, gerçeklikten uzaktayız ve azaldıkça yalnızlaşıyoruz. Bedenimiz yerde acı çekerden, düşüncelerimiz bizden uzaklarda uçuyor. Düşüncelerimizi kanat takıp uçuruyoruz. Düşüncelerimiz de yere basmalı bizimle birlikte yürümeli ve yürüyerek çoğalmalı.

Çoğalmıyorsa, çoğalamıyorsak, ya düşüncelerimiz etaplandırıp değiştirmeliyiz ya kendimizi değiştirmeliyiz. Bunu yapamıyorsak ülkemizde gördümüz sonuca katlanmalıyız. Sonra dönüp geri kalmışlığımızdan, çağı yakalayamadığımızdan şikayet edemeyiz. Yaşadığımız hayat ve ülkemiz aslında biziz, kendimiziz, önce biz kendi kendimizi ezip yok ediyoruz. B.Dündar