Tilkinin Kuyruğu Hikayesi

Günün birinde bir tilki kuyruğunu kayanın kovuğuna sıkıştırmış.

Çalışmış, çabalamış, uğraşmış, didinmiş, nafile. Kuyruğu kayadan kurtaramamış tilki.

Bakmış olmuyor, kurtulmak için kuyruğundan vazgeçmek zorunda kalmış, kuyruğunu kesmiş.

Ormanda bir başka tilki onu gördüğünde kuyruğunu neden kestiğini sormuş…

Kuyruğu kesik; “böyle mutlu hissediyorum, sevincimden havalarda uçuyorum” demiş.

Bunun üzerine aynı “mutluluğu” yaşamak isteyen diğer tilki de kuyruğunu kesmiş.

Fakat mutluluk beklerken şiddetli bir acıyla karşılaşmış.

Hemen tilkiye gelip; “Neden yalan söyledin?” demiş.

Tilki; “acıyı diğer tilkilere söylersen, onlar asla kuyruklarını kesmez ve bizimle dalga geçerler” demiş.

Bu iki tilki diğer tilkilere yaşadıkları mutluluğu(!) anlatmışlar.

Böylece ormandaki tilkilerin çoğu kuyruklarını kesmişler.

Kuyruğu kesikler çoğunluk olunca, kuyruklu olanlarla alaya başlamışlar.

İşte böyle; bir toplumda bozulmalar artınca bozuk insanlar iyi insanlarla dalga geçerler.

Onlara yüklenecek kötü yan bulamadıklarında da onları güzel özellikleriyle ayıplarlar.